eer dan 200 jaar geleden liet iemand in het Britse parlement zijn afschuw horen. Hij had gehoord over al het onrecht wat plaatsvond in de trans-Atlantische slavenhandel. Miljoenen mensen werden vervoerd van Afrika naar Amerika, om daar te werken als slaaf. Toen deze politicus voor het eerst van alle wreedheden die in die handel plaatsvonden hoorde, kon hij zijn oren niet geloven.
Deze politicus was William Wilberforce. Hij was geboren in een rijke familie, was welbespraakt en had een natuurlijke charme. Alle ingrediënten voor een glansrijke politieke carrière. Begin twintig kwam hij dan ook in het parlement, maar zoals hij later toegeeft, deed hij in zijn eerste jaren ‘niets – niets voor enig doel.’ Hij komt echter tot bekering en enige tijd later wordt hij gegrepen door de ellende van slavenhandel en slavernij. Vanaf toen, zo schreef hij later, besloot hij niet te rusten voordat de slavenhandel was afgeschaft. Daar ging hij zijn politieke kwaliteiten voor inzetten.
Wilberforce is hierin een voorbeeld voor mij. Niet vanwege zijn uitstraling, politieke ambities of omdat hij een goede prater was. Nee, hij is een voorbeeld omdat hij besloot zich te laten raken door de gruwelijkheid van het onrecht – de slavenhandel – én vervolgens in actie kwam. Overigens, hij had een slechte gezondheid en lag vaak wekenlang op bed. Daar bovenop gebruikte hij als medicijn opium – waarvan de negatieve effecten nog niet bekend waren – met alle gevolgen van dien. Hij had het niet mee. En toch zette hij zich, zo goed hij kon, vasthoudend in voor de afschaffing van de slavenhandel.
Die vasthoudendheid had hij ook nodig. Al in 1789 liet Wilberforce zijn stem horen tegen de slavenhandel. De afschaffing liet nog tot 1807 op zich wachten. In de tussentijd had Wilberforce te maken met felle tegenstand en werd hij door zijn opponenten beschimpt. Hij had zeker een lange adem.
Laat je raken
Natuurlijk stond Wilberforce er niet alleen voor. Ook anderen hebben een grote rol gehad in de afschaffing van de slavenhandel. Toch laat het voorbeeld van Wilberforce mij zien wat iemand kan veranderen. Je hoeft niet welbespraakt te zijn, je hoeft geen politicus te zijn. Als je er maar voor kiest om je te laten raken én in actie komt. In actie voor de bijna 46 miljoen slaven – meer dan ooit in de wereldgeschiedenis. En, net zoals Wilberforce, vasthoudend bent en niet opgeeft, until all are free.
Jeroen Troost, vrijwilliger afdeling communicatie