oormalig Rapporteur Mensenhandel Corinne Dettmeijer roept burgers op zelf de strijd tegen slavernij aan te gaan. Drie handvatten om gehoor te geven aan deze terechte noodkreet.
Vier jaar zaten de tienerjongens vast. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat werkten zij onder erbarmelijke omstandigheden in een schoenfabriek. Wie probeerde te ontsnappen, werd geslagen met ijzeren stokken en gemarteld met lange naalden. Eten en slapen deze zij in de ruimte waar ook de kokendhete machines stonden en waar zij gevaarlijke chemische dampen inademden. Het is het verhaal van slechts enkele van de miljoenen slaven die aan onze kleding en consumptie-artikelen werken.
Blij zijn wij daarom met de oproep van voormalig Rapporteur Mensenhandel Corinne Dettmeijer in Trouw (26-11-2019) dat burgers zelf verantwoordelijkheid moeten nemen in de strijd tegen mensenhandel. Onze ogen sluiten voor deze misdaad is nu wij steeds meer zicht krijgen op wat slavernij anno 2018 inhoudt, geen optie mee. Rucksichtslos koopjes jagen dus ook niet.
International Justice Mission (IJM) lanceerde daarom onlangs de #IKBAS-campagne. Met deze campagne hopen wij burgers bewust te maken van wat slavernij betekent en hoe wij hier allemaal tegen kunnen strijden. Hierin reiken wij drie concrete stappen aan.
Eerste sluit aan bij de woorden van Dettmeijer om bewust inkopen te doen. Als consumenten hebben wij macht. Vraag bij aankopen daarom of de kassière zeker weet of er geen slaven aan het product hebben gewerkt. Het arme kind zal waarschijnlijk geen idee hebben, maar vraag door of zij deze vraag aan haar manager wil doorgeven. Laat weten dat wij als consumenten niet langer producten in huis willen halen, waar soms letterlijk doden voor zijn gevallen.
Tweede is dat wij slavernij bij de bron moeten aanpakken. IJM doet dit door slaven te bevrijden en door lokale autoriteiten in landen als India, De Filipijnen en Ghana te trainen in het handhaven van hun wetten tegen slavernij en mensenhandel. Het kantoor van IJM in Bangalore ontdekte het vreselijke misbruik in de bovengenoemde schoenfabriek en alarmeerde de plaatselijke overheid. Samen coördineerden wij de reddingsoperatie. De jongens werden in veiligheid gebracht en tegen de daders werd bewijsmateriaal verzameld en een rechtszaak gevoerd.
Derde stap die wij als burgers kunnen zetten, is om onze stem te verheffen. Er verandert niets door bewustzijn alleen, maar er zal ook niets gebeuren wanneer wij hier niet mee beginnen. Ieders stem is belangrijk. Gebruik bijvoorbeeld social media om aandacht voor slavernij te blijven vragen. Schrijf brieven aan politici waarin wij oproepen dat zij in alle internationale contacten de strijd tegen slavernij ter sprake brengen en zich in ontwikkelingssamenwerking focussen op het herstellen van rechtssystemen, waardoor de armsten worden beschermd in plaats van uitgebuit als slaaf.
We kunnen slavernij de wereld uithelpen. Het is eerder kwestie of wij het echt wel willen. Een vraag die wij ons elke keer wanneer wij weer bij een schoenenrek staan, zouden moeten afvragen.
Henk Jan Kamsteeg, Manager Storytelling