• Schattingen geven aan dat 1 op de 5 vrouwen slachtoffer wordt van een verkrachting of poging daartoe. [1]
• In veel ontwikkelingslanden kunnen gewone dagelijkse activiteiten - reizen met het openbaar vervoer, naar een openbaar toilet gaan, water halen - meisjes en vrouwen in bijzonder gevaar brengen voor seksueel geweld. [2]
• Voor veel meisjes in arme landen is school de meest voorkomende plek waar seksueel geweld plaatsvindt. En seksueel geweld is een veelvoorkomende reden dat meisje school verlaten. [3]

—

[1] United Nations. "Unite to End Violence Against Women: Fact Sheet." (2008).

[2] United Nations Millennium Project "Taking Action: achieving gender equality and empowering women"

[3] World Health Organization. "World Report on Violence and Health." 156.

In ontwikkelingslanden in seksueel geweld altijd aanwezig. Onderzoek wijst uit dat kinderen het meest gevaar lopen op plekken waar zij zich het veiligst zouden moeten kunnen voelen: in hun buurt, thuis en op school. [4]

Slachtoffers van seksueel geweld lopen overal ter wereld tegen obstakels aan om recht te krijgen, maar in ontwikkelingslanden zijn deze obstakels vernietigender dan elders. Slachtoffers, zelfs kinderen, krijgen vaak zelf de schuld voor het misbruik, hun verklaringen over het misbruik worden niet serieus genomen, of ze worden onder druk gezet om zich stil te houden vanwege het stigma dat verkrachting heeft. Ook bieden daders de ouders van slachtoffers geld aan om de aanklacht te laten vallen. Of trouwen daders zelfs met minderjarige slachtoffers. Beide opties kunnen voor arme gezinnen verleidelijk zijn om zodoende zelf het hoofd boven water te kunnen houden.

Als er wel een politierapport wordt gemaakt, is de kans klein dat de politie de verdachten weet op te sporen of te arresteren. De kans op een professioneel forensisch onderzoek van het plaatselijk delict is nog kleiner. Wanneer een zaak toch bij de rechter komt, is de kans groot dat het slachtoffer moet getuigen, terwijl de dader gewoon in de zaal zit.

Zaken slepen zich vaak jaren voort, wat tot gevolg heeft dat slachtoffers voortdurend geconfronteerd worden met hun trauma’s. Om deze redenen komen zaken vaak helemaal niet voor de rechter. Wanneer er geen consequenties zijn voor verkrachters en criminelen, betalen kinderen en vrouwen de prijs.

—

[4] Shireen J. Jejeebhoy and Sarah Bott. Non-Consensual Sexual Experiences of Young People: A Review of the Evidence from Developing Countries

IJM vecht tegen seksueel geweld tegen kinderen in Afrika, Latijns-Amerika en Zuid-Oost Azië.

Slachtoffers bevrijden: We zorgen dat het kind veilig en beschermd is. (Inclusief overplaatsing naar een opvanghuis als het kind thuis in gevaar is.)

Criminelen laten berechten: We werken samen met lokale autoriteiten om zaken te onderzoeken, criminelen te arresteren en te zorgen dat verkrachters en andere kindmisbruikers worden veroordeeld.

Levens herstellen: We voorzien in therapie en trauma-verwerking, helpen slachtoffers om hun verhaal te doen in de rechtszaal en ondersteunen families zodat kinderen in een veilige en stabiele omgeving kunnen herstellen.

Rechtssystemen versterken: We geven training aan advocaten, rechters, medici en andere professionals en komen op voor een verbetering van de rechtsprocessen die kinderen beschermen.