“Ik zat in de financiële problemen, want een zakenpartner had mij bedrogen,” begint Rudi zijn verhaal. “Een vriend bood mij toen een baan aan als online marketeer op de Filipijnen." Het was december 2022. Vol vertrouwen ging hij op weg. Zijn nieuwe werkgever vergoedde alle onkosten, zoals zijn vliegtickets en accommodatie. De reis verliep soepel. In Manila, hoofdstad van de Filipijnen, kwam hij makkelijk door de controle en werd hij opgehaald door medewerkers van het bedrijf.
Op het kantoor kreeg hij uitleg van een medewerker. Zijn paspoort moest hij afgeven. Ze hadden het nodig om een personeelspasjes te horen. Rudi dacht dat het bij de gebruikelijke procedure hoorde.
Ook moest hij deelnemen aan een oriëntatiesessie. "We leerden over typische cultuurverschillen tussen bijvoorbeeld Amerikaanse, Australische en Europese burgers. Ze willen gewoon onze culturele kennis bijspijkeren, dacht ik. Maar al snel ontdekte ik de ware bedoeling erachter. Het diende allemaal voor het grote doel van het bedrijf: online oplichting.
Na de oriëntatieweek moest hij een online personage creëren. Zo moest hij geld aftroggelen bij rijke mensen uit allerlei landen. Rudi: "Ik moest me voordoen als een rijke jonge vrouw uit de Verenigde Staten die een bedrijf had in Singapore.” Slachtoffers kregen ook video-oproepverzoeken. Die videogesprekken werden gevoerd door modellen uit Myanmar, Indonesië en Thailand. Ze brachten bewust spullen van topmerken in beeld, om te bewijzen hoe rijk ze waren.
In de eerste maand kreeg Rudi zijn volledige salaris, maar in de tweede maand werd zijn salaris verlaagd en in de derde maand kreeg hij helemaal niets meer vanwege ‘bezuinigingen’.
Rudi wilde ontslag nemen, maar zijn verzoek werd drie keer afgewezen. Uiteindelijk mocht hij toch vertrekken. Wel kreeg hij een torenhoge rekening gepresenteerd, met valse hotelreserveringen, kosten voor het appartement, visumkosten en maaltijdkosten. Het totaalbedrag was - omgerekend – zo’n drieduizend euro. Niet betalen was geen optie. Dan mocht hij het gebouw niet verlaten en kreeg hij zijn paspoort niet terug.
Wanhopig overlegde Rudy met collega’s die ook in de val waren gelokt. Uiteindelijk wisten ze de Indonesische ambassade in de Filippijnen te bereiken. Ze sloegen alarm – en dit had effect.
Kort daarna viel de Filipijnse politie het gebouw binnen. Rudi en zijn vrienden werden bevrijd door de politie en met de hulp van de Inter-Agency Council Against Trafficking (IACAT), een partner van IJM, werden ze naar een opvanghuis gebracht.
In juli 2023 was Rudi eindelijk terug in Indonesië, na drie maanden in het opvanghuis te hebben gezeten. Het IJM-team in Indonesië hielp Rudi bij het afleggen van een ooggetuigenverklaring in de rechtbank. Rudi nam ook deel aan evenementen om mensen te waarschuwen voor mensenhandel.
Rudi, die nu werkt als leidinggevende bij een creatief bedrijf, wil anderen alert maken voor de gevaren van mensenhandel. Hij zegt: "Er zijn heel veel zwendelbedrijven actief. We moeten heel voorzichtig zijn met de vele banen die vanuit het buitenland worden aangeboden. Iedereen kan slachtoffer worden van mensenhandel, wat je achtergrond en opleiding ook is."
*Om veiligheidsredenen gebruiken we een pseudoniem.