In Ghana strijdt IJM tegen slavernij in de visindustrie rond het Voltameer. Samen met de autoriteiten bevrijdt IJM kinderen die verhandeld zijn, geeft hen traumazorg en strijdt ervoor dat mensenhandelaren worden vervolgd.
Rosa Oppong is verantwoordelijk voor de nazorg aan kinderen die bevrijd zijn. Ze biedt crisisopvang voor bevrijde kinderen, onderhoudt contacten met partnertehuizen en ondersteunt kinderen die bevrijd zijn tijdens gerechtelijke procedures.
“Ik voel me bevoorrecht om dit werk te doen,” zegt Rosa over werk. “Het geeft me de kans om bevrijde kinderen te helpen transformeren en impact te hebben in hun levens.”
Het kan een hele uitdaging zijn om contact te maken met kinderen die bevrijd zijn en vaak heftige trauma’s hebben opgelopen. Rosa: “Ik herinner me een bevrijde jongen die geen woord sprak. Hij werd naar het meer gebracht toen hij 4 jaar oud was. Hoewel hij 8 was toen we hem ontmoetten, leek hij 6 jaar oud. Hij begreep wat er tegen hem gezegd werd, maar hij kon niet betekenisvol communiceren. Ik moest een kano tekenen met golven eronder en hem dat laten zien om hem aan te moedigen mij zijn verhaal te vertellen. Zijn eerste woorden sinds hij in de tijdelijke opvang was geplaatst, waren ‘teken een motor aan het uiteinde van de kano’. Ik was zo blij dat hij zich kon identificeren met wat er getekend was. Na die uitspraak vertelde hij me over zijn leven op het meer, wat ons hielp om zijn behoeften in te schatten en een behandelplan voor hem op te stellen.”
Zo zijn er meer verhalen die ze nooit zal vergeten. “Een keer werden twee jongens bevrijd en ze konden hun familie niet terugvinden omdat ze te jong waren toen ze het huis verlieten. Bij de bevrijding konden ze geen polo- of T-shirts dragen omdat ze een ernstige huidziekte hadden. Ze moesten shirts dragen met knopen aan de voorkant, zodat ze de knopen open konden maken, omdat hun huid bleef jeuken en ze bleven krabben. Als onderdeel van hun revalidatieproces werden ze naar het ziekenhuis gebracht en werd hun huidziekte behandeld. Toen ik daarna zag dat ze een gewoon poloshirt droegen, brak ik bijna. Het lijkt iets eenvoudigs, maar ik realiseerde me dat dit diepe betekenis heeft in het herstelproces.”
“Waarom ik denk dat de missie van IJM belangrijk is in Ghana? Er zijn kwetsbare mensen in Ghana. Sommigen zie je overal; op straat, in scholen, enzovoort. Degenen op het meer worden nauwelijks gezien. Veel Ghanezen weten niet eens van mensenhandel op het Voltameer. Daarom is de missie van IJM zo belangrijk, om deze verhandelde kinderen te bevrijden én gerechtigheid voor hen te zoeken. ”