Als tienermeisje belandde Sampriti in een inktzwarte nachtmerrie. Haar vriendje (althans, ze dacht dat hij dat was) vertelde dat hij haar zou meenemen naar zijn tante. Vervolgens bracht hij haar een bordeel, waar ze hem verkocht aan de eigenaar. Maar Sampriti - moedig en vindingrijk als ze was - wist te ontsnappen en keerde twee dagen later terug naar haar dorp.
Haar 'vriend' had daar echter het praatje verspreid dat ze in een bordeel had gewerkt. De mensen uit het dorp zagen het meisje daarom als verschoppeling en verstootten haar. In deze kwetsbare toestand dwong een man die op een politieagent leek haar zijn auto in te gaan. Daar verkrachtte hij haar.
Het ongeluk bleef zich opstapelen voor Sampriti. Een andere man misleidde haar en nam haar mee naar een stad die zo’n duizend kilometer verderop lag. Opnieuw werd ze gedwongen tot prostitutie. Na twee maanden werd ze overgebracht naar dezelfde prostitutiebuurt waaruit ze eerder was ontsnapt. Wekenlang werd ze uitgebuit. Totdat er op 6 september 2013 eindelijk licht doorbrak. De politie en IJM vonden haar en brachten haar in veiligheid.
Het meisje (toen 15 jaar) werd naar een opvanghuis gebracht, waar ze traumazorg kreeg. IJM-medewerkers hielpen haar om te herstellen van haar traumatische verleden. Stap voor stap kreeg ze weer zelfvertrouwen.
Sampriti was vastbesloten om gerechtigheid te zoeken voor andere meisjes die ze kende uit de bordelen. Samen met IJM en de lokale politie ging ze terug naar de prostitutiebuurt en bezochte ze elke plek waar ze was uitgebuit. Dit leidde tot de arrestatie van twee daders en de bevrijding van vier minderjarige meisjes.
“Ze was heel scherp!” herinnert een IJM-medewerker zich. “Ze wist alle routes nauwkeurig en leidde het team moedig naar de juist plekken.”
Het rechtsproces tegen de daders sleepte zich bijna tien jaar voort. De rechters werden vaak overgeplaatst en door de coronapandemie gingen een aantal rechtbanken voor maanden dicht.
Maar Sampriti gaf niet op en toonde enorme moed en veerkracht. In totaal legde ze 19 getuigenissen af in de rechtszaal voor 8 verschillende rechters. Nadat de rechter de veroordeling uitsprak, slaakte ze een zucht van verlichting. “Nu ben ik echt vrij en kan ik mijn eigen leven leiden," zei ze. "Het heeft lang geduurd, maar ik ben blij dat de daders eindelijk ondervinden dat hun misdaden grote gevolgen hebben en ze er niet mee wegkomen.”
*Om haar privacy te beschermen, gebruiken we een pseudoniem.