Varalakshmi: ‘Ik wil nooit dat iemand zo lijdt als ik en mijn familie’
Varalakshmi, die zeven jaar lang werd uitgebuit in een rijstfabriek, vecht nu tegen moderne slavernij.
Dag na dag moest Varalakshmi werken in een rijsfabriek. Tot diep in de nacht. Vanwege de schuld die ze had, dwong de fabriekseigenaar haar dit loodzware werk te doen. Voor het koken van de rijst gebruikten ze een open haard. Een keer ging dat mis en liep ze brandwonden op in haar gezicht. Een deel van haar kleren was verbrand en haar haar verschroeid.
Haar man, Gopal, verzorgde haar wonden. Maar toen de eigenaar dat zag, schold hij hen uit en vernederde hen ten overstaan van de andere arbeiders. Zeven jaar lang zaten Varalakshmi, Gopal en hun dochter Rekha gevangen.
Eindelijk, in 2004, werden ze bevrijd door IJM en de lokale autoriteiten. De fabriekseigenaar werd gearresteerd en uiteindelijk veroordeeld.
Varalakshmi volgde een herstelprogramma van IJM. Ze groeide uit tot een sterke, moedige vrouw en een leider in haar gemeenschap. Ze begon haar eigen kleermakerij om vrouwen zoals zij aan werk te helpen.
Ook zet ze zich als leider van de plaatselijke Bonded Laborer Association in voor mensen die bevrijd zijn van slavernij en uitbuiting. Zo heeft ze tegenover haar huis een huis gebouwd waar gezinnen die bevrijd zijn kunnen wonen totdat ze een woning hebben gevonden. Vol overtuiging zegt ze: “Ik wil nooit dat iemand zo lijdt als ik en mijn familie.”
Tatiana: ‘Elke dag daagde mij uit om sterker te zijn’
Tatiania maakte op 4-jarige leeftijd seksueel geweld mee. Nu is ze een strijder voor gerechtigheid in haar gemeenschap in Guatemala.
Als 4-jarige was Tatiana buiten aan het spelen met buurtkinderen. Een tienerjongen lokte haar mee om ‘verstoppertje’ te spelen en verkrachtte haar.
Jarenlang droeg Tatania het trauma alleen met zich mee. Tot ze zich 26 jaar later aansloot bij een groep van survivors: ‘Mi Historia Importa’ (Mijn verhaal doet ertoe). Bij deze groep, ondersteund door IJM, praatten ze over trauma’s en hoe ze hier mee om kunnen gaan.
Voor het eerst voelde Tatiana zich deel van een gemeenschap. Nu begeleidt ze andere survivors en helpt hen te strijden voor gerechtigheid.
Ze vertelt: “Het deed pijn om de ene steen na de andere in mijn leven te leggen, elke dag daagde me uit om sterker te zijn, om vast te houden aan de hoop die ik nog had… Langzaam bouw ik nog steeds de Tatiana op die ik nu ben. God doet dagelijks zijn genezingswerk in mij. Vandaag de dag verhef ik mijn stem als instrument in de strijd tegen seksueel geweld tegen vrouwen en kinderen.”
Francesca: ‘Ik laat me door niemand verslaan’
Maandenlang werd Francesca* misbruikt door tientallen mannen. Tot ze een gewaagde en moedige stap zette.
Als 17-jarige vertrok Francesca, zonder het haar ouders te vertellen, samen met haar vriendin María. María had mooie plannen, zei ze. Ze zouden samen een paar dagen naar het strand gaan, leuke plekken bezoeken en nieuwe vrienden maken. Maar dat was een leugen. De vriendin verhandelde haar. Ze kwam in een hotel waar de eigenaar haar verkocht aan klanten voor seks.
Het tienermeisje belandde in een maandenlange nachtmerrie. “Ze sloegen me met een knuppel als ik hun klanten niet wilde bedienen,” herinnert Francesca zich. “Ze verkrachtten me, drogeerden me en vaak gaven ze me geen eten. Soms barstte ik in huilen uit en wenste ik dat ik dood was.”
Bij het hotel stonden altijd veiligheidsmannen die de omgeving bewaakten. Op een dag zei Francesca tegen één van hen dat ze een telefoon nodig had. “Ik moet een ander meisje bellen om eten te brengen,” loog ze. De man geloofde haar en gaf haar zijn telefoon. Dit was haar redding. Via haar familie sloeg ze alarm bij de politie, die IJM inschakelde. Francesca werd bevrijd en kreeg traumazorg. De man die haar uitbuitte, werd uiteindelijk veroordeeld.
Inmiddels heeft Francesca een opleiding tot schoonheidsspecialiste afgerond en een dochter van vier. Ze wil een stem zijn voor mensen die uitgebuit en geëxploiteerd worden. Op 30 juli 2021, de Internationale Dag tegen Mensenhandel, vertelde Francesca haar verhaal tijdens een conferentie waarbij de First Lady van de Dominicaanse Republiek en andere politieke leiders aanwezig waren. Haar verhaal maakte diepe indruk en bracht een stroom aan reacties op gang.
Francesca is vastbesloten om te blijven strijden, zodat meisjes niet in angst hoeven te leven voor mensenhandelaren. “Ik laat me door niemand verslaan.”
*Om haar privacy te beschermen, gebruiken we een pseudoniem.
Paola: ‘Het misbruik bepaalt niet wie ik ben’
Paola uit Bolivia is sterk, volhardend en heeft een aanstekelijke lach. Ze vecht voor bescherming van kinderen. Uit ervaring weet ze hoe cruciaal dat is.
Als 7-jarige werd Paola verkracht door haar eigen oom. “Ik herinner me dat het een donderdag was, daarom haatte ik donderdagen een tijdje,” zegt Paola als ze terugdenkt aan die donkere dag. Toen Paola's moeder thuiskwam, merkte ze dat haar dochter moeilijk liep en dat ze vlak voor ze naar school ging een andere broek aantrok.
Ze wist dat er iets niet klopte, dus bleef ze vragen: “Wat is er gebeurd?” Paola was doodsbang en hield haar mond. “Mijn oom zei dat ik het aan niemand mocht vertellen. Anders zou hij mijn moeder vermoorden.”
Uiteindelijk verzamelde ze de moed om te vertellen over het gruwelijke misbruik. Onderzoek van de dokter bevestigde dat ze verkracht was.
Paola en haar familie kregen medische zorg en psychische steun van IJM. Ook stond IJM hen bij om de dader aan te klagen, die uiteindelijk werd veroordeeld tot 23 jaar gevangenisstraf.
De pijn, het trauma en de lichamelijke gevolgen van het misbruik hebben Paolo getekend, maar ze staat niet toe dat die bepalen wie ze is. Ze heeft zich nu aangesloten bij het nieuwste project van IJM Bolivia, ‘Proyecto Fenix’ (Project Phoenix). Deze beweging wordt geleid door survivors en ze verenigen hun stemmen om kinderen en vrouwen te beschermen tegen geweld.
Paola zegt: “We willen de manier veranderen waarop mensen denken en praten over onderwerpen als seksueel misbruik, geweld, en ook praten over hoe je anderen kunt helpen. Het is één ding om te weten dat dit gebeurt, en het is iets anders om iemand te zijn die het heeft meegemaakt.”
Scovia: ‘Ik wil mijn verhaal delen, zodat andere vrouwen weten dat er hoop is’
Scovia Akello uit Noord-Oeganda is een vechter. Ze werd als tiener zwanger en stopte met school. De vader van haar kind weigerde zijn verantwoordelijkheid te nemen en was gewelddadig. “Jij ben zo arm, jij kan mij niks maken,” beschimpte hij haar.
In een wanhopige poging om hulp te zoeken voor haar zieke kind, raapte Scovia haar moed bij elkaar. Ze zocht de vader van haar kind op. Maar de man reageerde met bruut geweld. Hij viel haar aan en liet haar bewusteloos en vol kneuzingen achter.
Het was niet de eerste keer dat hij haar mishandelde. Met hulp van IJM besloot Scovia een reis naar gerechtigheid te ondernemen.
Ze zegt: “Als ik mijn verhaal in detail zou vertellen, zou het me meer dan twee dagen kosten… Ik wil dat vrouwen die te maken hebben gehad met misbruik weten dat er iemand is, dat er hulp is, zoals bij de mensen van IJM. Ik wil het beste voorbeeld zijn voor meisjes die school hebben verlaten en hen hoop geven. Ik wil een vrouw zijn die opkomt voor andere vrouwen en meisjes.”
“Eens dacht ik dat er geen hoop was. Ik dacht er zelfs aan mijn leven en dat van mijn kind te beëindigen. Kijk, als een invloedrijk en machtiger persoon je misbruikt, is het niet gemakkelijk. De rechtsgang is duur en ontmoedigend. Ik dacht echt dat er geen hoop was. Ik dacht dat ik mijn arme moeder belastte. Maar als je hulp zoekt bij de juiste persoon, krijg je hulp.”
Beth strijdt tegen politiegeweld als ‘verdediger van de jeugd’
Eén ding staat voor Beth Njoki vast: ze zal niet ophouden zich uit te spreken tegen politiegeweld. Niet voor niets staat in ze haar in omgeving bekend als ‘verdediger van de jeugd’.
Beth is er altijd snel bij om onrecht aan de kaak te stellen. Op 21 februari 2020, voordat de avondklok vanwege corona in Kenia werd afgekondigd, schoten politieagenten een man neer buiten een ziekenhuis. Beths zoon werd opgepakt door de politie, hoewel hij er niet bij betrokken was. Zoals vaker sprak Beth zich – dit keer tegenover een nieuwsreporter – onverschrokken uit tegen politiegeweld en het onrecht waar vele jongemannen in Kenia onder lijden. Haar zoon werd vrijgelaten nadat IJM een advocaat naar het politiebureau had gestuurd.
Beths moed om zich uit te spreken tegen onrecht dwingt respect af in de wijde omtrek. Bij de politieagenten in het gebied staat ze bekend als een verdediger van de jeugd. Beth neemt de tijd om met jonge mannen te praten over de risico’s van het plegen van criminaliteit en moedigt hen aan om een eerlijke boterham te verdienen. Als ze geweld of pesterijen van de politie meemaken, komen ze naar haar toe voor advies.
“Waar de lokale gemeenschap en politie confrontaties hebben, is het de gemeenschap die het meest lijdt,” zegt Beth. “Ik zou graag zien dat de politie stopt haar macht te misbruiken.”