Guatemala, 12 juni 2021

Lieve Marielos,

Toen ik zestien was, woonde ik met mijn drie broers en jongere zusje bij mijn ouders. Ik zat op school, werkte samen met vriendinnen in de horeca en droomde ervan ooit in het buitenland te studeren. Hoe anders was jouw leven op dezelfde leeftijd…

Het raakt me te lezen dat je buurman dacht keer op keer ongestraft zijn misdaden met jou te kunnen begaan. Vanwege je doofheid dacht hij dat je toch niemand kon vertellen wat hij je aandeed. Dat de vriend van je moeder hetzelfde dacht, maakt je verhaal nog heftiger. Ik zou dat meisje van 16 nu zo graag een knuffel willen geven.

Toen je drie maanden zwanger bleek, kwam aan het licht wat jou was aangedaan. Ik ben zo trots op je dat je aangifte deed bij de politie. Dit ondanks het feit dat veel daders van deze misdaden in jouw land ongestraft hun gang kunnen blijven gaan.

Wat ben ik blij dat mijn collega’s van IJM je opvingen en jou en je moeder helpen in de rechtszaak tegen de daders. Alleen wanneer daders gestraft worden voor hun misdaden, zullen andere potentiële misdadigers zich realiseren dat ze niet ongestraft hun gang kunnen gaan.

Wat tof dat je door de hulp van IJM nu ook gebarentaal hebt geleerd en nu naar een school voor doven en slechthorenden kunt. En dit allemaal terwijl je ook nog zorgt voor je kleine kindje! Marielos, je bent echt een prachtige, jonge vrouw! Wat ben ik trots op je!

Wil je gewoon even laten weten dat ik aan je denk en ik mij als medewerker van IJM in Nederland zal blijven inzetten om er voor jou en meisjes als jou te zijn.

Veel liefs,

Judith

PS: Ik zal altijd om jou en meisjes als jou blijven geven!