De bijeenkomst werd bezocht door 80 inheemse vrouwen. IJM organiseerde de ontmoeting samen met partnerorganisatie Centro de Desarrollo Humano (Centrum voor Menselijke Ontwikkeling - CDH). De aanwezige vrouwen - allen afkomstig uit de plattelandsregio Intibucá - bespraken welke barrières ze tegenkomen bij het zoeken naar gerechtigheid. De bijeenkomst bood ruimte aan slachtoffers en survivors van geweld en vrijwilligers om problemen in kaart te brengen en oplossingen aan te dragen.
Vorig jaar werd er in Honduras voor het eerst een nationale enquête gedaan onder vrouwen naar geweld. De resultaten waren alarmerend. 45,7 procent van de vrouwen op het platteland gaven aan dat ze met geweld te maken hebben gehad. Bij vrouwen die zichzelf identificeren als inheems ligt dat percentage zelfs op 51,3 procent. Ook vrouwenmoord komt in het Midden-Amerikaanse land op grote schaal voor. Alleen al in 2023 werden in Honduras 309 vrouwen vermoord.
“Ook al vertelt dit grote plaatje ons geen details over hoe geweld het leven van Hondurezen tekent, het laat wel zien wat er in gemeenschappen gebeurt als geweld niet wordt ontmoedigd," vertelt een medewerker van IJM in Honduras. "Geweld gaat van de ene generatie over op de andere. Deze geweldscyclus verbrijzelt de onschuld van kinderen. Het berooft vrouwen en meisjes van hun gevoel van waardigheid en hun hoop. Mensen krijgen het idee dat geweld erbij hoort en getolereerd moet worden.”
Als reactie hierop lanceerde IJM het nieuwe project in Honduras, met steun van IJM-teams in El Salvador en Guatemala. IJM werkt daarbij samen met de overheid van Honduras, om het publieke rechtssysteem te versterken, geweld een halt toe te roepen en survivors van geweld te helpen.
Een ander initiatief van IJM en haar partner CDH tegen geweld is het gemeenschapsnetwerk. Voor dit netwerk worden vrouwen getraind als ‘gemeenschapsgidsen’ om andere vrouwen en meisjes die slachtoffer zijn van geweld bij te staan en de juiste weg te wijzen.
Eén van deze gidsen vertelde: “Het is beangstigend om naast een vrouw te gaan staan die slachtoffer is van geweld en de dader aan te klagen. Je voelt je kwetsbaar tegenover die dader. Maar die angst weegt niet op tegen de enorme voldoening die het geeft om een zuster te steunen die lijdt onder geweld.”
