Een Zuid-Indiase rechtbank heeft deze week een sterk signaal afgegeven naar slaafeigenaren. Drie mannen zijn veroordeeld voor het houden van families als slaven om te werken onder erbarmelijke omstandigheden in een steengroeve. Alle drie de mannen zijn veroordeeld tot 11 jaar en 9 maanden cel voor hun misdaden.

In februari 2012 al, had IJM de lokale autoriteiten geassisteerd in het redden van deze 42 mensen uit deze geïsoleerde steengroeve. De slachtoffers moesten doorlopend geweld doorstaan, en dat, terwijl ze in hete en uitputtende omstandigheden arbeid verrichten – sommigen van hen zelfs al acht jaar lang.

Eén man, Arul, herinnert zich nog steeds het schreeuwen van de steengroeve-eigenaar tegen hem: “Je kunt nergens heen! Tot in je dood zal je hier moeten blijven en voor ons moeten werken. Als je probeert te vluchten, kom ik achter je aan.”

Terwijl de bevrijde slachtoffers medische zorg en hun officiële vrijheidsdocumenten kregen, werden de drie daders die hen als slaven hielden in hechtenis genomen zonder kans op borg voor één week, de week waarin de politie juridisch verder aan de zaak bouwt.

Veel machtige slavenhouders worden eigenlijk nooit verantwoordelijk gehouden voor hun daden, dus deze maatregel van één week hechtenis was al een grote verandering in het rechtssysteem.

Dit is ook de reden dat IJM ervoor heeft gekozen zo min mogelijk juridische steun te geven in het proces. In plaats daarvan gaf ons team doorlopend training aan politie, aanklagers en rechters over de ernst van gedwongen arbeidsslavernij. Initiatieven zoals deze helpen bij verbetering van alle cases die door het rechtssysteem behandeld worden – en dus niet alleen de cases van IJM’s reddingsacties. Dit draagt bij aan ons hogere doel slavenarbeid voor eens en voor altijd te stoppen in de Indiase deelstaat Tamil Nadu.

Na een zes jaar durend proces, onder leiding van getrainde publieke aanklagers, werden de mannen eindelijk schuldig bevonden. Het nieuws over deze straffen , is direct veel gedeeld in de gehele deelstaat. Dit om duidelijk het signaal af te geven dat het vasthouden van slaven niet langer ongestraft blijft.

“Het oordeel is een duidelijke indicatie dat dwangarbeid wordt gezien als een echte misdaad en dat de rechterlijke macht in Tamil Nadu het nooit zal tolereren,” zegt Merlin Freeda, IJM’s uitvoerend directrice in Chennai. “Het heeft ook een afschrikkend effect op huidige overtreders die denken dat ze makkelijk weg kunnen komen met dit soort misdaden.”

Blij voegt ze nog toe: “Zulke zaken brengen echt hoop dat het beëindigen van straffeloosheid mogelijk is en dat gerechtigheid voor de armen en onderdrukten langzaam niet meer valt te stoppen.’’

De anti-slavernijbeweging leeft ook goed op door de ex-slaven zelf, zoals bijvoorbeeld Arul uit onze case. Hij en zijn vrouw, Pachayamma, zijn actieve leden geworden van de Released Bonded Labourers Assocation (RBLA), een groep die helpt met het ontzetten en ondersteuners van overlevenden, als zijzelf.

Pachayamma weet nog hoe bang ze zijn geweest voor de slavenhouder en hoe ze nooit hadden durven dromen dat hij schuldig bevonden zou worden nadat de advocaat van de verdediging hen had beschuldigd van leugens, in het proces. Vandaag, echter, is ze heel blij om eindelijk de rechterlijke uitspraak te lezen en zegt ze nog dat haar geloof in het rechtssysteem eindelijk weer is hersteld.

Als Arul zijn huidige leven vergelijkt met dat van vroeger, zegt hij: “Terwijl ik vast zat in slaverij, was ik als een gevangene vast in de cel. Nu ben ik vrij als een vogel en houd ik van het leven. Het leven zit voor mij nu zelfs vol geluk.”