In de jungle ontsnapte Vu aan mensenhandelaren
Gedwongen ArbeidIn de jungle van Cambodja wist Vu* (26) te ontsnappen uit de greep van mensenhandelaren. IJM geeft hem hulp om de traumatische gebeurtenissen te verwerken en terug te keren naar zijn familie.
Wat eerst een mooie kans leek, blijkt al snel een nachtmerrie. “Op Facebook zag ik een oproep voor arbeiders in Thaise fruitkwekerijen,” vertelt Vu, die uit Vietnam komt. “Een vrouw bood me een goed salaris, ik kon kiezen of ik per dag of week zou worden uitbetaald. Het leek me een mooie kans op goedbetaald werk en ik benaderde direct de contactpersoon, ene Alex Tran*. Ik had toen geen idee welk gevaar me te wachten stond.”
Alex regelt dat twee mannen Vu per motorfiets naar de grens van Cambodja brengen. Daar wordt hij over aan twee andere motorrijders die hem door de jungle naar Cambodja rijden.
In Cambodja word hij gefotografeerd en gefilmd door twee onbekende personen. Kort daarna krijgt hij een boterham en water. Er blijkt een verdovend middel in te zitten en hij verliest zijn bewustzijn. Als hij weer ontwaakt, realiseert hij zich met een schok dat hij is ontvoerd.
“Ik lag in een busje met mijn handen vastgebonden,” herinnert Vu zich. “Het was donker en ik was bang. Gelukkig had ik een scheermes in mijn zak om mijn snor mee te scheren. Ik zei tegen de buschauffeur dat ik buikpijn had en naar het toilet moest. Met tegenzin stopte de chauffeur en liet me even naar buiten gaan.”
Buiten lukt het hem de touwen met zijn scheermes door te snijden. “Ik bevond me in een jungle. Ik was bang en had geen idee waar ik was, maar ik was vastbesloten om te ontsnappen.”
Hij bereikt een nabijgelegen dorp. De lokale bevolking begrijpt echter zijn situatie niet. Ze zien Vu zelfs als een bedreiging en maken zich klaar voor een confrontatie. Op een gegeven moment voelt Vu zich zo wanhopig dat hij voor ze neerknielt. Hij zegt, in de vooronderstelling dat hij in Thailand is, “Thailand? Thailand?” Vervolgens wijst hij naar zichzelf en zegt: “Vietnam, Vietnam.”
De dorpelingen maken duidelijk dat hij in Cambodja is, niet in Thailand. Als ze het misverstand begrijpen, komt de Cambodjaanse politie ter plaatse. Met behulp van Google Translate communiceren de politieagenten met hem en ontdekken in wat voor benaderde positie hij verkeert. Vu: “De politie vertelde me dat ik niet verder moest reizen omdat het gevaarlijk was. Ik zou gearresteerd kunnen worden.”
De politie verzekert hem dat ze hem naar de Cambodjaanse hoofdstad Phnom Penh sturen voor een ontmoeting met de Vietnamese ambassadeur. Die kan hem verder helpen. Voordat Vu naar de hoofdstad vertrekt, legt de politie zijn verklaring vast op papier.
Ook regelt de politie een taxi, zorgt voor voedsel en overhandigt hem een geldbedrag voor onderweg. Op weg naar Phnom Penh komt hij iemand van een kerkelijke zendingsorganisatie tegen. Die verwijst Vu, nadat die zijn verhaal heeft gehoord, door naar IJM in Cambodja. Vu, nog herstellende van de traumatische gebeurtenissen, spreekt zijn dankbaarheid uit voor de hulp van de autoriteiten en IJM.
“Het was de eerste keer dat ik Vietnam verliet en ik had nooit verwacht dat me zoiets ergs zou overkomen,” blikt hij terug. IJM werkt samen met een partnerorganisatie om Vu komende maand veilig terug te brengen naar Vietnam, in overleg met de Vietnamese autoriteiten.
*Vu heet in werkelijkheid anders.