Op 26 juni 2024 kregen vier Thaise burgers, waaronder twee minderjarigen, gerechtigheid in een zaak van cyberslavernij. Een mensenhandelaar had hen in de val gelokt. De vier hadden gereageerd op een vacature voor ‘commercieel administrateur’ in casinostad Poipet in Cambodja, een baan met een ‘goed salaris en allerlei voordelen’. Maar de baan bleek een valstrik te zijn.

In september 2021 regelde een Thaise mensenhandelaar dat de vier survivors werden opgepikt bij een markt in Thailand. Vandaar werden ze naar de grens met Cambodja gebracht en gingen ze per boot verder naar Paipot, een stad aan de Cambodjaans-Thaise grens die bekendstaat om de vele casino's.

In een flatgebouw van tien verdiepingen werden de vier survivors gedwongen om onschuldige mensen online op te lichten. Ze wilden weigeren, maar de mensenhandelaren reageerden met grof geweld en sloten hen urenlang op in een kamer. Ook dreigden ze hen te verkopen aan een nog slechtere criminele organisatie.

Op een dag lukte het de survivors om te ontsnappen. Ze namen contact op met een ngo in Thailand, vlakbij de Cambodjaanse grens. De Thaise autoriteiten stelden een onderzoek in naar aanleiding van de ontsnapping en vroegen IJM om hulp. IJM ondersteunde de vier survivors met juridische bijstand en vertegenwoordigden ze tijdens de rechtszaak in Thailand.

Sinds de opkomst van cyberslavernij in Zuidoost-Azië was deze zaak voor IJM Thailand de eerste zaak van cyberslavernij die voor de rechter kwam en een vonnis kreeg. De verdachte werd beschuldigd van mensenhandel, dwangarbeid van minderjarigen, misleiding, betrokkenheid bij georganiseerde misdaad en het onderwerpen van slachtoffers aan dwangarbeid en fysieke mishandeling. Op 26 juni 2024 sprak de rechter het vonnis uit: de dader was schuldig en werd veroordeeld tot 30 jaar en 8 maanden gevangenisstraf en geldboetes.

De veroordeling is opmerkelijk. Straffen van meer dan 30 jaar komen zelden voor in mensenhandelzaken in Thailand. Dit vonnis erkent de ernst van cyberslavernij in Zuidoost-Azië. Het bestrijdt ook de misvatting van sommige overheidsinstanties in de regio dat veel mensen vrijwillig meewerken aan online oplichting en daarom medeplichtig zijn.

Met de steun van IJM werken de survivors aan een nieuw leven, ze hebben veilig werk gevonden en zien een hoopvolle toekomst tegemoet.