KAMPALA - Het Hooggerechtshof van Oeganda heeft een man veroordeeld tot 17 jaar celstraf nadat hij bekende de 6-jarige Druscilla* te hebben misbruikt.

De man (toen 24) bezocht Druscilla op 6 augustus 2019 bij haar thuis. Op het moment dat hij naar binnenstapte, droeg Druscilla haar huilende broertje in haar armen. Haar moeder was buiten aan het telefoneren.

De man - een buurtgenoot die gold als vriendelijk - bracht de huilende peuter naar zijn moeder. Vervolgens lokte hij Druscilla met zich mee. “Ik ga snoep voor je kopen in het winkelcentrum,” beloofde hij het meisje. Maar onderweg week hij plotseling af van de route. Hij sleurde Druscilla mee naar een maisveld en misbruikte haar tussen de maisplanten. Na afloop gaf hij haar een klein geldbedrag.

Intussen vroeg haar moeder zich af waar haar dochter bleef. Verontrust zocht ze de omgeving af. Uiteindelijk vond ze haar bij een mangoboom. De moeder zag meteen dat haar dochter was aangerand. Druscilla vertelde haar moeder alles, die daarop onmiddellijk aangifte deed bij de politie.

Het werd een zaak die zich jarenlang – tussen 2019 en 2024 – voortsleepte. Op 16 september 2024 moest de man uiteindelijk in de rechtbank in Kampala verschijnen en ontkende de aanklacht. Vervolgens werd de rechtszaak twee keer uitgesteld, omdat het slachtoffer en de getuigen niet in de rechtszaal verschenen.

Het Openbaar Ministerie in Oeganda zag dat de zaak dreigde te verzanden, ondanks het overweldigende bewijs tegen de dader. Het besloot IJM om ondersteuning te vragen. IJM hielp vervolgens bij het vinden van het slachtoffer en de getuigen. Het lukte om ze in de rechtbank te krijgen, waar ze op 25 oktober – vergezeld door een advocaat van IJM – getuigden tegen de verdachte.

Op de vraag wat ze wilde dat de rechtbank voor haar zou doen, verklaarde Druscilla vol overtuiging: “Ik wil dat de rechtbank hem straft, omdat hij mijn rechten heeft geschonden.”

Op 28 oktober 2024 besloot de rechtbank dat de verdachte zich moest verdedigen. Toen het zijn beurt was om zijn verdediging te presenteren, koos de dader ervoor om schuld te bekennen en werd hij veroordeeld.

“De zaak verliep moeizaam omdat er geen regelmatige communicatie was tussen het slachtoffer, de politie en de sociale diensten,” blikt Ruth Ongom van IJM Oeganda terug. “Zeker op het platteland zie je dit vaker gebeuren. De politie is soms terughoudend om getuigen van het platteland op te roepen. In dit geval moesten de getuigen 55 kilometer afleggen om van hun dorp bij de rechtbank in de stad te komen. Zo’n reis maak je in Oeganda met een boda boda, een motorfiets. Getuigen zijn ook vaak slecht bereikbaar. In de dorpen hebben mensen niet altijd een telefoon. Of ze zijn daarop niet goed bereikbaar, vanwege slechte netwerken.”

IJM zet alles op alles om dit soort obstakels te overwinnen, zodat zaken doorgang vinden, daders verantwoordelijk worden gehouden en survivors van seksueel geweld recht wordt gedaan. Dat laatste is ook cruciaal voor hun mentale herstelproces.

*Om haar privacy te beschermen, gebruiken we een pseudoniem.