CHENNAI, ZUID-AZIË - Vorige week hebben de autoriteiten in Zuid-India 11 mensen, onder wie 4 kinderen, bevrijd uit slavernij in een steenfabriek. Zij hebben daar 2 jaar lang onder wrede omstandigheden moeten werken onder leiding van een machtige eigenaar. De kinderen waren tussen 7 en 13 jaar oud en ondergingen dezelfde wrede behandeling als hun ouders.

IJM-medewerkers in Chennai ontvingen begin september een tip over de steenfabriek en gaven die door aan onze partner READ, die in het gebied werkt. De medewerkers van READ bezochten de slachtoffers en bevestigden dat er sprake was van mishandeling en uitbuiting. Vervolgens werkten ze samen met de District Legal Services Authority (DLSA) en het One Stop Crisis Team (OSCT) om de zaak voor te leggen aan de plaatselijke autoriteiten.

Op 7 september bezocht een volledig reddingsteam, waaronder politie- en kinderbeschermingsambtenaren, vroeg in de middag de steenfabriek en trof alle 11 slachtoffers, inclusief de 4 kinderen, hard aan het werk aan.

De autoriteiten kwamen te weten dat deze 3 gezinnen tot de Irular etnische groep behoorden - van oudsher beschouwd als een lagere kaste dan de rijke eigenaar van de fabriek. Deze man bezat vele bedrijven en buitte arme arbeiders uit vanwege zijn status en macht. Hij had de arbeiders 2 jaar geleden gelokt met een royale lening van 350.000 roepies (ongeveer €4.070). Hij gebruikte dit vervolgens als een enorme schuld - met doorlopende kosten voor voedsel of medische zorg - om hen onder zijn controle te houden.

Elke dag werden deze 3 gezinnen gedwongen om 8.000 tot 10.000 zware bakstenen van klei te vormen en deze in een snikhete oven te bakken. Ze zwoegden van 4 uur 's morgens tot 11 uur 's avonds. De eigenaar "betaalde" hen hooguit 1.000 roepies per week (€12), wat nauwelijks genoeg was om alle 11 te voeden. Op de dag van de reddingsoperatie zeiden de gezinnen dat ze in geen week een fatsoenlijke maaltijd hadden gegeten.

De gezinnen vertelden ook dat de eigenaar hen dwong om op zijn boerderij te werken of voor zijn koeien en geiten te zorgen, of zijn huishoudelijke taken voor hun rekening te nemen. De kinderen moesten ook het hele terrein en het huis van de eigenaar schoonmaken met bezems die ze zelf maakten van kokospalmbladeren.

Naast het onophoudelijke werk werden ze voortdurend verbaal mishandeld en mochten ze het werkterrein nooit alleen verlaten. ‘s Nachts sliepen ze in gammele hutjes van tinnen platen, net zoals het vee op de boerderij in de buurt.

De verhalen over hun dagelijkse mishandeling en uitbuiting waren moeilijk aan te horen, maar de ambtenaren deden meer dan hun best om de gezinnen te beschermen.

De Revenue District Officer (RDO) die de reddingsoperatie leidde was tweemaal door IJM getraind in het behandelen van gevallen van gedwongen arbeid. Hij leidde zijn team om de slachtoffers met zorg en gevoeligheid te behandelen. De ervaren OSCT zorgde er ook voor dat de operatie alle standaardprocedures volgde en dat de families crisisopvang kregen zodra ze bevrijd waren.

Het reddingsteam hielp de familie hun bezittingen in te pakken en hen veilig te stellen in een overheidskantoor, waar ze warme maaltijden kregen en de kans om uit te rusten. Ze konden gedetailleerde verklaringen afleggen die zullen helpen om een sterke zaak tegen de gewelddadige eigenaar op te bouwen.

Een maatschappelijk werker van READ merkte op: "Alle diensten werkten samen om ervoor te zorgen dat deze arbeiders werden gered en dat alle nazorg hen op het juiste moment bereikten. Hoewel sommige ambtenaren niet precies wisten wat hun rol hierin was, waren ze bereid om te luisteren en te leren. Ze waren verbaasd dat ze in hun capaciteit zoveel konden doen voor deze slachtoffers van gedwongen arbeid."

Een bijzonder moment was toen de ambtenaren de 7 volwassenen een vrijheidscertificaat toekenden, waarmee hun valse schulden bij de eigenaar van de steenfabriek werden kwijtgescholden en zij toegang kregen tot toekomstige uitkeringen. Het is in het verleden erg moeilijk geweest om deze belangrijke documenten in dit district te krijgen. De medewerkers van IJM en READ waren dankbaar en onder de indruk van het feit dat de autoriteiten de volledige bepalingen van de wet volgden om ervoor te zorgen dat deze 11 survivors deze essentiële bescherming kregen.

Ambtenaren hielpen de survivors vervolgens bij het openen van bankrekeningen en gaven hen geld waarmee ze zich in vrijheid in hun geboortedorp konden vestigen. Maatschappelijk werkers van READ zullen hen helpen hun trauma te boven te komen, een stabiel leven op te bouwen en de kinderen helpen weer naar school te gaan.

Vervolgens zullen de districtsautoriteiten aangifte doen tegen de eigenaar van de steenfabriek om hem verantwoordelijk te stellen, en een beschermingsbevel indienen voor zijn slachtoffers om ze voor lange termijn te verdedigen.